Reactie LTO Melkveehouderij op Zembla-uitzending

melkglas met ltrTopsporters in perspectief. Woensdag 27 mei was de eerste van twee Zembla-uitzendingen te zien over de ontwikkeling van de melkveehouderij in een nieuw aangebroken quotumloos tijdperk.

Dubbel gevoel

Getriggerd door een scherpe trailer, zat ik aan de buis gekluisterd. Hoe wordt de sector neergezet?, vroeg ik me nieuwsgierig af. Na de uitzending bleef ik met een dubbel gevoel zitten. Waren er onwaarheden verkondigd? Nee, niet of nauwelijks. Op een paar ongenuanceerde opmerkingen van Jan Douwe van de Ploeg na. Dan zou je denken dat op de vraag: “Is er een realistisch beeld van de sector geschetst?” een bevestigend antwoord zou moeten komen. Maar ook daarbij plaats ik een heel nadrukkelijke “nee”. Ook bij ons op het bedrijf worden de kalfjes onthoornd, komt het helaas wel eens voor dat een koe getakeld moet worden en moet er een boterham verdiend worden. En ja, er loopt wel eens een koe kreupel. Is dat erg en moeten we dat verbergen? Nee, we mogen dat laten zien! Maar daar hoort wel een duidelijke uitleg bij en het moet in het juiste perspectief geplaatst worden. Dat is wat ik juist miste in de uitzending van Zembla.

Zorg van boeren

Natuurlijk waren er een paar collega’s met een paar stevige statements te horen, maar de beleving en zorg waarmee boeren met hun vee omgaan, kwam niet of nauwelijks aan bod. Evenals het plaatsen in een perspectief. Een kreupele koe in een grote kudde koeien bijvoorbeeld wordt direct toegedicht aan een hoge melkproductie en verminderde weerstand. ‘Wegwerpkoeien’ noemde Jan Douwe van de Ploeg ze. Projecteer het voor de grap eens op een groep mensen. Als je een groep van 250 mensen bij elkaar zet, heeft zo’n 40% in de afgelopen 14 dagen daarvan medicijnen gebruikt, zitten er gegarandeerd een paar hart- en suikerziektepatiënten en zo zijn er nog een aantal aandoeningen en ziektes op te noemen die bij één op de zoveel mensen voorkomt. Zo is het bij een kudde koeien ook.

Gemiste kans

Ik wil niet bagatelliseren of zaken onder de pet houden, want wat wij doen mag gezien worden. Maar het zou de journalistieke waarde van Zembla verhoogd hebben als ze ook oog gehad zouden hebben voor het vakmanschap, de zorg en toewijding waarmee de Nederlandse boer met zijn koeien omgaat. Ik ben er van overtuigd dat ook de boeren die aan de Zembla uitzending meegewerkt hebben die zorg voor de koeien getoond en verteld hebben, echter ik zag het in de sfeer van de uitzending niet terug. Hopelijk wordt dit in de tweede aflevering rechtgezet. Tot die tijd roep ik in ieder geval elke boer en boerin op om vooral zijn of haar beeld van de Nederlandse melkveehouderij te laten zien door hier duidelijk over te communiceren. Social media is daarvoor een uitstekend middel. Laat uw mooie koeien zien en wees daar trots op!

Dirk Bruins,
LTO vakgroep Melkveehouderij.